Etymological dictionary of the Gaelic language. Alexander Gairm Publications. 1982.
bərk-boş — is. dan. Həyatda qarşıya çıxan çətinliklər, müşkülat, çətin vəziyyət; imtahan, sınaq. <Cəbiş:> Ömrümdə çox çox bərkboş görmüşəm, ancaq hələ . . belə nəgəhan şey görməmişəm. S. R.. ◊ Bərkdən boşdan çıxmaq – təcrübəli olmaq, sınaqdan çıxmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atdurum — (Bakı) zirək, dəcəl, hər şeyə baş qoşan. – Qız dögür a, atdurumdu, boşdan tük aparır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xilix’ — (Tovuz) bax xiliy. – Uşaxlar bosdan ura olanda doyunca xilix’ yi:r (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pəsməndə — I (Gəncə) bərkdən boşdan çıxmış. – Əli çox pəsməndə adamdı II (Balakən, Oğuz, Şəmkir) yararsız. – Pəsməndə şeydi, neynirsən alıb unu? (Oğuz); – Bu pəsməndəni oana apar (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sava — (Cəbrayıl, Qafan, Qarakilsə, Meğri, Ordubad, Zəngilan) 1. gec (Qafan, Qarakilsə, Ordubad). – Sava əkilən taxıl bizim dağlarda gəlip yetimir (Qarakilsə); – Bizim bağda bir armıd var, həmişə o, sava yetişir (Qafan); – Bir yağış yağsa, sava zəmilər… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şülən — (Qazax) talan ◊ Şülən olmax (Qazax) – talan olmaq, dağıtmaq. – Bosdan şülən oluf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ura — (Ağcabəd, Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, İmişli, Qax, Qazax, Xocavənd) bağ və bostanda son yığım. – De:llər bosdan uradı, biz də gedəx’ qarpız gətirəx’ (Qazax); – Qurtuluy menin də, uradı (Qax); – Bu döələx’ləri urada yığmışam (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
uralamax — (Ağdam, Başkeçid, Borçalı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Göyçay, Mingəçevir, Tovuz, Zəngilan) bax oralamax. – Bosdanı uralıyıf, ya:nı ki tay qutarıf; – İki günnən so:ra bosdanı uralıyajıyıx, onda gələrsəη (Ağdam); – Bosdan uralıyıllar, gedin siz də qıradan… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bişkinlik — is. 1. Bişkin şeyin halı. 2. məc. Təcrübəlilik, yetişkənlik, hazırlılıq, püxtəlik, yetkinlik; bərkdən boşdan çıxma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bişmiş — 1. sif. Odda qızardılmaqla və ya suda qaynadılmaqla hazırlanmış (çiy müqabili). Bişmiş ət. Bişmiş yumurta. Bişmiş kartof. 2. sif. xüs. Odun, şiddətli hərarətin təsiri ilə bərkiyib saxsılaşmış. Bişmiş kərpic. 3. sif. məc. Təcrübələnmiş, ustalaşmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bişmək — f. 1. Odda qızarmaq və ya suda qaynamaqla çiyliyi rəf olmaq, yeyiləcək hala gəlmək. Ət bişdi. Lobya bişdi 2. xüs. Odun, şiddətli hərarətin təsiri ilə bərkiyib saxsılaşmaq (saxsı, kərpic və s. haqqında). 3. məc. Təcrübələnmək, ustalaşmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
